Het hele verhaal

	Sign In Sign-Up

Nou hier is ie dan: het hele verhaal. Binnenkort in dit theater: iets overzichtelijker.

Hongkong, 3 oktober 2000

Ik zit om kwart over drie lokale tijd na te puffen van mijn lange vlucht in mijn hotel. Na vertrek uit Londen begon de beproeving: 12 uur lang stilzitten.. Ik ben erin geslaagd om wel VIER hele uren te slapen!!! Na aankomst in HK moesten natuurlijk eerst een half uurtje te wachten op onze stempel in paspoort... dan nog de bagage, en onze reisgids kon dan ook nog niet een engelse mrs. vinden... zij moest mee met ons... na een prachtige tocht zit ik dus in het midden van Hong Kong! Héél veel wolkenkrabbers..Het is gloeiend heet en vochtig, en nadat wij (Daniel en ik) de airco aan de praat hebben gekregen wordt het weer wat draaglijker... we zijn nu aan het wachten op dat iedereen zich heeft opgefrist om naar de stad te gaan... de groep is trouwens ontzettend gezellig! 4 meisjes en 5 jongens waarvan ik het kleine ukje ben: ik ben de jongste maar ook de langste... 23.00: na een verfrissende douche wacht ik op Daniel tot hij terugkomt van het internet café. We zijn om 16.00 van hotel vertrokken naar centrum... prachtig uitzicht op HK eiland. We zitten zelf eigenlijk in Kowloon.. We zijn aan deze kant gebleven... we hebben hier ook erg goed gegeten: voeten van gans! Erg vreemd, zag er goor uit maar was hartstikke lekker! Erna hebben we een heel eind gelopen: we wilden wat te drinken hebben maar dat was erg lastig.. De jongens namen de bus terug naar centrum maar de meiden gingen terug naar hotel om te slapen. Wij zaten daar in een Australische bar Sol (Mexico) te drinken en keken naar Spaans voetbal... internationaal! Wij gingen natuurlijk ook 's naar gadgets op zoek... ik kwam erachter dat ik een wekker nodig had... dus ik liep een winkel in, en die vent kwam aan met een waanzinnig vette gadget: digitale wekker, timer, rekenmachine en wereldklok in een! Moest ik gewoon hebben en na een lange onderhandelingsstrijd (ahum ik ben nog maar een beginner!)Heb ik dat ding op de kop getikt..

Ik heb nog nooit iets als HK meegemaakt... erg raar: de wolkenkrabbers, de groteske, de klasse van New York, maar de vervelende opdringerigheid van Marokko (iets minder maar toch) de handelsgeest het kei en kei harde kapitalisme van zichzelf.in deze stad draait alles om geld.. De geuren de smaken zijn anders... maar het heeft toch ook een oosterse collectiviteit en beleefdheid die wij niet kennen.. Morgen moet ik om 6.30 op: om 7.50 rondleiding in Hong Kong island zelf...

Chatswood 8 oktober,

Australië!!!!!!!!!!!!!! Ik zit nu op bed naar Sting te luisteren in het huis van de neef van mijn moeder: Pieter Bersee en zijn vrouw Cecilia. De afgelopen dagen waren chaotisch en indrukwekkend... laat ik maar met HK vervolgen:

Het ontbijt kwam niet om 7.00 maar om 7.30: gewoon een foute planning van reisorganisatie... we waren dus te laat voor de 7.50 tour... we waren net 5 min te laat (aaaargggh) ze zijn gewoon weggegaan zonder ons... na een paar telefoontjes heen en weer gingen we met de tour van 13.45.. In de tussentijd zijn we naar het museum of art of HK geweest: erg gaaf: Chinese moderne en antiek kunst.. Erg grappig... maar nu was onze gids weer te laar: 30 min... maar om 14.45 zaten we op Victoria Peak: geweldig uitzicht over HK en Kowloon. Dit eigenlijk HET punt: de rest was gewoon toeristen uitzuigerij... nou ja: eerst voor HK$ 50 een fout boottochtje maken naar wat woonboten van de vissers ("ale they happy or not? Vroeg de gids zich af.. Zij had het echt geweldig naar haar zin) toen moesten wij als arme backpacker naar een of andere juwelierszaak waar het goedkoopst US$ 100 was... toen naar een Stanley Market: Wel mooie tocht tussen deze matige stops... maar: OP NAAR AUSTRALIË!! Erik van mijn groep wilde nog ff genaaid worden op het vliegveld: de gek kocht voor HK$ 2200 (fl. 750) een Minidisc speler... in stad hadden we dezelfde gezien voor véél minder... maar goed na 9 uur vliegen kwamen aan in Australië!

<END>

Ik moet nu Cecilia ophalen van opera house! Ik zit nu in een internet café vlakbij... zij is klaar om 17.00 met haar optreden: ze speelt in het orkest van de opera... moet nu wel ff gaan.. later mail ik wel mijn belevenissen in Australië...

Groetjes!

Bas

G'day!

oeps foutje... moet zo nu en dan ff wennen aan deze manier van emailen...

maar goed gaan maar weer verder met dagboek...

We werden eerst helemaal onderste boven gecontroleerd of we geen bederfelijke goederen bij ons hadden bij aankomst in Australië. We kwamen om 9.30 aan, en hadden dus de hele dag de tijd om naar het strand te gaan... erg gaaf en relaxend... zon is vernietigend! . De volgende dag was de introdag... gewoon hard werken: luisteren en dingen regelen,,,bij terugkomst in Coogee Beach (waar we logeerden) gingen we naar een reisbureau: Gratis bier! erg gezellig reisbureau

daarna uitgegaan, maar we kregen toch een vervelend incident...

Ik zat met Stefan en Wiebe (2 mensen van mijn groep) bij het strand een beetje feestje aan het bouwen.. Die dwazen gingen een beetje wedstrijdje doen wie het beste op z'n handen kon lopen... beiden hadden echt hun portemonnee op het bankje gelegd... er kwamen een paar locals aan en daarmee hadden we het erg gezellig. Eentje ging eerder weg... Ik ging erna ff plassen, en toen ik terug kwam was Stefan in dolle paniek: portemonnee was pleitte! Iedereen dacht dat het ventje dat eerst was weggegaan het had gejat... wij en de drie locals gingen dus op zoek,... op een gegeven moment zat ik en Wiebe een beetje te praten met de locals, maar Stefan was nog op zoek... de locals moesten naar huis, dus gingen wij op zoek naar Stefan... 30 min later vonden we hem: en wat bleek: vlak nadat wij wegliepen van hen, waren ze naar het strand gehold en zaten geld te tellen. Stefan wist nu dat zij de dieven waren, en sloop op ze af.. Hij vroeg zijn portemonnee + inhoud terug, en kreeg het gewoon... vreemde mensen die Australiërs. Maar goed, we gingen maar met het teruggevonden geld een feestje bouwen... (of er verder mee gaan :))

Volgende dag werd ik opgehaald door Pieter Bersee: neef van mijn moeder... het klikt ontzettend goed! Ik werd meteen in wat Australische cultuur gegooid: ik ging naar de eerste cricketwedstrijd van Pieters oudste zoon Patrick... Helaas verloor Patricks team...

Pieter en zijn vrouw Cecilia zijn beide violist en werken in the opera house: P. bij het symfonisch orkest en C. bij de opera...

Zondag heb ik een boottocht gedaan in de harbour: heleboel foto's!!! Erg mooi

maandag:

Ik ben met P. meegegaan: hij moest repeteren: ik ben toen de stad in gegaan: museum of contempory art, darling harbour etc... het regende alleen. zo erg was dat niet, wat je rook de "bushfires" waar ik logeer...

Vandaag heb ik gesolliciteerd bij http://www.ossies.com.au

Ik ga gidsje spelen! Echt gaaf lijkt me dat... ik blijf dan daar 3 maanden!

Nu zit ik 1.5 uur te internetten: ik ga maar 's Sydney in! Ik denk dat ik na de Powerhouse ga... een soort technisch museum: daar is nu de codex leicester van Leonardo da Vinci.. (soort schetsboek) het is uitgeleend door...... Bill Gates... zijn die miljarden toch ergens goed voor ;)

Mazzels!

Bas

Hallo allemaal,

Ik zit nu in een herberg in een gat genaamd Tamworth een beetje te kloten...de afgelopen weken is een hoop gebeurd... Ik had eerst op een boerderij een uurtje van hier (om de hoek dus) een Jackeroo cursus. Vijf dagen lang een beetje paardrijden, enzovoorts... Gewoon voor boertje spelen... Maar 5 dagen later was dat dus afgelopen. De donderdag ervoor bleek dat een baan die ik zou willen hebben niet doorging... ik had dus geen idee wat ik de volgende dag zou gaan doen... ik kreeg toen een baan aangeboden bij diezelfde boerderij... dus hier zit ik dan nog in Tamworth... hartstikke leuk... je leert veel mensen kennen, je leert 's wat anders dan wiskunde: lassowerpen, met een zweep slaan..(hehehe) koetjes de goeie kant op jagen, lammetjes castreren... (met de mond natuurlijk... getver heb dat nog gedaan ook)... koken op kampvuur... helaas sloeg het noodlot toe op de woensdag morgen... was met een lekker scherp mes een pompoen aan het snijden... en ik schoot uit... topje van linker ringvinger bijna eraf gesneden... best wel irri... naar de dokter, drie hechtingen en een mega verband... mmm. gelukkig deed en doet het niet veel pijn...

Maar goed, ik moet snel wat vlees gaan kopen voor de BBQ voor vanmiddag!

G'day!

Bas

Hallo allemaal!

Mijn hechtingen van mijn pompoenwond zijn eruit gehaald! Yes! Nou nog 'n week en ik ben weer 100%... of bijna dat... hopelijk kan ik maandag al weer paardrijden! Deze week had ik een "week off" bij de boerderij aka schoolwaar ik werk... lekker uitrusten, maar er moesten ook klusjes worden gedaan.. we hebben een heuse arena (een bak) gemaakt, veel schoongemaakt... Was ook wel nodig op zo'n boerderij...

De boerderij ligt niet in een gebied waarbij je meteen denkt dat is Australië... geen eindeloze schroeiende vlakten met eens in 500 km een stoffig tankstation.. Het is juist heuvelachtig, groen. Relatief dichtbevolkt. Het is "maar" een uur rijden van Tamworth naar de farm... half uur "highway" en een half dirt road.. Nu een beetje modderig na de vele regen. Het is nu weer heel warm (24 graden) maar ze verwachten regen vanavond... nu al is de kreek ( ja we hebben een kreek) al over de "brug" (wat beton gestort met een gat eronder, errug laag) dus als het vanavond echt gaat spoken kunnen we niet meer terug naar boerderij... eeks... we blijven niet in Tamworth nu er geen school is

Dinsdag waren een paar oud deelnemers op bezoek... was een gezellig avondje... ;)

Een koe stond op het punt te bevallen van een kalfje, maar het wilde maar niet... Woensdag werd besloten om het kalfje eruit te trekken. Nadat het vlies gebroken was, kwam mijn baas Tim erachter dat het kalf onderste boven lag. Alles werd geprobeerd om kalf en koe te redden: er werden zelfs klemmen in de oogkas van het kalf gedaan om het hoofd in de goeie positie te houden. Alles tevergeefs. er werd uiteindelijk een kogel door het hoofd van de koe geschoten. Nadat we het naar de "dode dieren dump" (stank!) brachten, en de koe hadden open gesneden om lever te checken voor parasieten, wilden we toch nog ff kijken hoe groot het kalf dan niet wel niet was. Het bleek even groot te zijn als een kalfje die we hier hebben en 3 maanden oud is. Geen wonder dat we de arme diertjes niet konden redden. Erg jammer.

Nou maandag komt de nieuwe groep! Spannend kijk er weer naar uit. De groep is groot: 17 mensen. Er was iemand uit Kansas overgevlogen zonder hier bij de school een reservering te maken. Tim zei dat hij moeilijk hem terug kon sturen. Dus nu zitten we met een te grote groep. hmm nou ja, dat overleven we wel. ;)

De collega's waarmee ik werk zijn errug gezellig! We hebben mijn Australische collega Aaron leren toepen, maar hij kan er geen bal van. Hij heeft gister een grote hap mayonaise en stroop moeten eten (niet in een keer alle twee ;)) yuk!

Vrijdag gaan we altijd uit in Tamworth: een errug foute karaoke bar. Allemaal Kenny Roger lookalikes die denken dat ze kunnen zingen. het ergste zijn nog 2 meiden die uiterst verveeld in een hoekje van het podium een of ander saai nummer gaan lopen blèren. Uiteindelijk moeten wij de dutchies een beetje leven in de brouwerij brengen om zo mogelijk nog valser "yesterday" te mompelen... Erna gaan we naar een disco.. Die je een jaartje of vijftig achter loopt... maar het gekke is dat het eigenlijk hartstikke gezellig is... een heleboel mensen die bij de Jackeroo school hebben gezeten zijn in de buurt aan het werk... heel veel dutchies... Na een paar keer ken je een heleboel mensen... straks gaan we naar een pub iets dichter bij de farm... De 11 daagse school komt daar altijd op de vrijdag in het midden van het program..nu dus... wordt ook wel weer gezellig...

nou goed de groeten allemaal

En g'day!

Bas

G'day!

Ja ja hier komt weer een update vanuit uit Australië! We hadden deze week weer een nieuwe groep studenten! Helaas waren ze een beetje saai... Nou ja, de staf had het gezellig met elkaar... :) Ik mocht maandag weer paardrijden! Yes! Gewoon weer hetzelfde tochtje "rond de kerktoren" maar toch fijn om weer op paard te zitten... woensdag was er weer pasture improvement: (onkruid wieden) we mochten bosjes in de fik steken... mag eigelijk niet geloof ik, maar omdat het de laatste tijd zo vochtig was kon het wel... erna zouden we een hek over de kreek (een floodgate) repareren... ik dus in mijn zwembroek en slippers.. Halverwege zei Tim: hé die dooie bosjes kunnen we ook wegbranden.. drie flinke vuurtjes gestookt (hitte!) na het vuur was uitgewoed bleek dat dat hek erachter ook stuk was gegaan ... een paar houten palen begonnen vlam te vatten... stond ik daar dus in mijn spekgladde slippers met een loeizware jerrycan met water het schroeiende hout nat te spuiten... eerst moest je uiteraard door een veld vol met giga grote distels en brandnetels... mm leuk is anders... er was een oude boom stronk eronder die ook mee brandde en bleef branden en roken... en toen moest het hek nog worden gerepareerd... gelukkig kwam hulp snel opdagen (ik was eerst alleen met een andere Pommie (Engelsman)) nou goed het is onsgelukt... uiteindelijk...

donderdag was er een hele grote "mustering" van jonge koetjes... de 20 beste moesten uit de kudde worden gehaald... de stier zou ze dan vlak bij ons"bedienen" (zo noemen ze dat hier ;)) Lucky bastard!

We moesten helemaal naar de andere kant van Bimboola (onze boerderij) Ongeveer 7 km van waar we wonen... echt heel mooi.. heel stijl... (arme paardjes...) de hoogste top was 1100 meter... daarvandaan konden we Tamworth zien.. ongeveer 50 km verderop... ik had een lekker snel paardje onder me kont gekregen dus dat was ook wel een uitdaging! beetje te veel eigenlijk... vlak nadat we ze hadden uitgezocht moesten ze eerst een heuveltje op, heuveltje af en dan weer een ander heuveltje op... halverwege dat eerste heuveltje begon de kudde te draven... nou je moet zeg maar een soort U-vorm aanhouden... en ik was voor aan de linker vlank... nou ik dus erachter aan en zorgen dat ze niet naar links gingen... de kudde was inmiddels helemaal Opgerekt en in volle galop.. Ik dus in rengalop de voorste achterna.. die dus opeens besloten naar links te gaan..ik was net te laat en die "heffers" verdwenen in de bosjes... maar ik met mijn paard ook... en die stomme knol wilde dus niet stoppen... ik zit er nu dus een beetje bekrast bij... maar goed.. na die twee kwam de hele kudde erachteraan... zaten we daar dus in dit struikgewas en geen idee waar de heffers zaten... uiteindelijk is het wel gelukt om ze eruit gekregen... dit uitstapje. heeft helaas mijn funky Amerikaanse surf pet gekost... die zit daar waarschijnlijk in een bosje...Nu dus maar een verandering van tactiek: ik en mijn collega voorop om de rennende koeien op te vangen en zorgen dat ze niet uitspreiden ging het verder goed...na een dag in het zadel ben je best wel moe... maar om 9 uur naar bed gegaan

Vrijdag was weer de fun dag! ik reed op een heel klein pony’tje.. erg grappig.. Vooral met draf.. echt een hobbel pony...

Je leert in dit dorp iedereen wel snel kennen... ik ken nou al best al wat locals in de disco.. mocht zelfs gister ff de lichten bedienen... via via krijg je veel voor elkaar... :)

Nou goed jullie zijn weer ff op de hoogte!

Mazzel!

Bas

Hallo!

shit had ik net een pracht van een mail geschreven crasht de computer... echt bagger...

nou ja beginnen we maar opnieuw...Ik zit nog steeds bij de Jackeroo & Jillaroo school: = voor boer leren De groep van deze week was tof! Echt een topweek gehad! helaas hadden we veel regen.. De week begon overigens met schok: op de terugweg hadden we bijna 2 kangaroos overreden... een vette noodstop...

helaas hadden we heel veel regen deze week... desondanks (of juist dankzij) was ik dinsdag al door mijn drank voorraad.. donderdag hadden een gigamodder gevecht; echt iedereen onder de modder en stront... iedereen dus…ik ook..

(uiteindelijk hehheeheh)

Ervoor hadden we een wat vervelend incident: Tim (mijn baas) beslaat de paarden zelf. Nu moest er een paard hoefijzers hebben die een tijd niet was bereden. Dat beest deed zo gek erover (levensgevaarlijk voor Tim!), dat hij allemaal trucs uithaalde om haar te leren om haar been hoog te houden.. Met een van die trucs maakte het paard een hele rare beweging steigerde viel achterover en brak haar schedel met een vreselijke krak.. Hartstikke dood...Ik had toch best wel wat met dat paardje te maken gehad: ze had een blessure die behandeld moest worden, wat ik vaak deed... ik voelde me toen niet echt tof...

we hebben toch best wel wat ervaring in ons midden maar niemand had ooit een paard zoiets raar zien doen. Waarschijnlijk was dat beest zo gek als een deur en konden we er toch niet meer op rijden: zonder hoefijzers kan dat niet... en als het je lukt en je rijdt er toch op wil je niet dat dat paard zoiets doet zoals ze heeft gedaan... ik denk dat een "blessing in disguise" was... maar fijn is anders...

maar goed... moet maar weer 's boodschappen gaan doen... Het regent echter... Ik hoop trouwens dat we nog wel terug kunnen naar de boerderij... Kreek wordt weer veel te hoog.. Gister kon het net..

Mazzels allemaal!

Bas

Hallo!

ik zit nu bij familie in Sydney ff bij te komen van een stormachtige week (letterlijk). direct nadat ik klaar was met jullie te mailen moesten we weer terug naar de boerderij... er was overstromingsgevaar... het land van de boer grenst aan een kant aan een kreek.. die kreek was nu veel te gevaarlijk om daar met je auto over een te rijden.. we moesten over de floodgate (hek in het water) naar de overkant klauteren... daar stond je dan op een stuk kippengaas dat horizontaal (nou ja... een beetje maar... :() wordt gehouden door de kracht van het water. maar goed, dat hebben we (de staf) overleefd... het bleef regenen zodat het zelfs te gevaarlijk werd om over de floodgate te klimmen. Opgesloten! en het werd nog erger... alles ging overstromen!!!! Tamworth en de weg naar de boerderij kwam onder water te staan.. waar wij zaten werd tot rampgebied verklaard... gelukkig zaten wij hoog en droog op de boerderij... we hadden verder niks kunnen meenemen van de auto: we hadden al onze bagage achter moeten laten... dus geen schone kleren... geen tandenborstel... geen fruit..geen drank sigaretten etc etc...was wel een beetje heel erg back to basic... een van de meiden werden tot overmaat van ramp ook nog ongesteld... de ander miste haar sigaretten... was wel spannend... :) we konden verder niks doen dan wachten en ruzie maken en je kut voelen..

gelukkig stopte het maandag met regenen... dinsdag waren de wegen weer open... maar de kreek was nog te hoog om over te steken... en de floodgate was weggeslagen... ze hebben toen een touw gespannen: zo hebben ze bijna alle bagage en alle mensen kunnen over brengen,... yes! weer een schone onderbroek! Maar wij hadden slecht nieuws te brengen aan de baas: door de regen hadden bijna alle paarden last van "rain scold" een schimmelachtige huidinfectie... we hebben deze week de paarden extra goed moeten verzorgen.. gelukkig bleef het verder de hele week prachtig weer,,, dus iedereen en alles kon herstellen van deze ramp...

we hadden deze week een beetje een duffe groep... allemaal saai en onenthousiast... maar goed... de staf was nu weer gezellig..;) de hele week was helemaal opgeschoven door de overstroming... dinsdag was maandag etc... Dus mijn collegae missen nu een vrije dag..afgelopen donderdag (=vrijdag) was erg cool.. Ik en mijn baas moesten een weggelopen stier vangen.. hij zat op het weiland van de buren... erg mooie omgeving waar we zaten...

zaterdag was natuurlijk onze big night out... eerst heerlijk gegeten en toen kon de party beginnen.. mijn bus vertrok echter om 5.20 's ochtends uit Tamworth... dus ja dan maar de hele nacht opblijven,... ik kwam gister om 1.15 aan in Sydney... weer enthousiast ontvangen door de familie Bersee... Maar goed ik moet weer gaan! ik wil wel 's wat van Australië zien... ga morgen naar Katoomba: de Blue Mountains! Erna ga ik naar de hoofdstad Canberra (spreek uit: Canbra ;)) dan naar de Snowy Mountains en Melbourne.

Eerst maar 's genieten van het prachtige weer hier! Ja ja.. eindelijk is de zomer begonnen!

De mazzel allemaal... ik vermaak me wel! Jullie ook?

doei,

Bas

g'day!

dinsdag stapte ik op de trein op weg naar Katoomba in the Blue Mountains... Weer in een jeugdherberg.. Was erg gezellig.. het is ongelooflijk hoe snel je contact maakt met mensen... de volgende morgen ging ik met twee andere gasten voor de eerste wandeling... in de Grand Canyon.. maar dan die in de Blue mountains... prachtig.... het is daar gewoon regenwoud... veel vogels, hagedissen etc... het lijkt net allemaal uit een reclame voor deo ofzo.. de Canyon is niet zo groot als in USA, maar toch wel héél erg mooi... we liepen verkeerd, maar dat was eigenlijk wel zo goed, want anders hadden we een veel langere wandeling moeten maken, en dat hadden we voor het donker niet gehaald... donderdag ging ik de wandeling rond de beroemde 3 sisters maken.. Was ook tof maar niet zo goed als de Canyon: veel te druk... je had ook zo'n treintje die je omhoog en omlaag kon brengen.. maar ik ging lekker lopen... wel redelijk steil.. ;)

vrijdag wilde ik nog voordat ik terug ging naar Sydney nog een halve dag wandelen bij Wentworth Falls... ik was alleen veel sneller terug dan verwacht.. ik dacht dat ik tot een uurtje of 2 echt wel bezig zou zijn, maar 12 uur stond ik weer op de stoep bij de trailhead... het was wel de beste wandeling... ik wandelde halverwege door een klif.. erg mooi... nou ja, ik moest wachten tot 5 uur tot de kluis met paspoort en al weer open ging...Maar ja.. je weet eeeeeeeehh... no worries... ;)

na een kort nachtje in Sydney stapte ik weer op de bus... De Oz Experience bus, die racet niet door alles heen als de Greyhound, maar je kan echt Alles bezoeken. Ideaal voor mij zonder rijbewijs.. nu richting Canberra... de zuidkust is geweldig! prachtige stranden,,, op een afgelegen strand hebben we gezwommen... daar konden we de kangaroos gewoon aaien... prachtige tropische vogels aten uit je hand... Canberra was geen ruk aan... Snel doorrijden.. Gisterochtend werd ik gedropt in Cooma door de bus.. daar een nachtje geslapen.. Vanochtend met de schoolbus naar Jindabyne: de Snowy Mountains! .. Ik ben net terug van een wandeling naar Mt. Konsciusko.. de hoogste berg in Australië... 2228m... was erg gemakkelijk. wel heel mooi...

ik moet nu weer gaan...

hé de mazzels!

Bas

Hallo allemaal!

Eindelijk dan aangekomen in Melbourne. Ik zit nu weer bij familie: Arthur en Michèle met de kids Alice en Lionel. Maar eerst ff een update wat er de afgelopen weken is gebeurd. De dag nadat ik jullie gemaild had, maakte ik weer een wandeling in de Snowy Mountains. Dit keer naar de Cascade Hut. De wandeling was in het begin fantastisch. Veel meer afgelegen en rustiger dan Mt Kosciusko. Ik liep door 2 prachtige valleien in, waar een hoop brumbies (wilde paarden) me zaten aan te staren. Ik was vrij laat begonnen, en het werd al tijd om terug te gaan voordat ik uiteindelijk mijn doel bereikte. Het laatste stuk was erg saai en vond het niet meer de moeite waard. Bleek uiteraard bij thuiskomst het wel erg dichtbij was geweest. Ik had na terugkomst bij Thredbo zo'n 30 km gelopen... dus ik was toch best tevreden. Alleen ik moest toen nog wachten op mijn lift terug. Alleen er waren geen auto's om mee te liften. Het was al laat, en de meeste mensen die in Thredbo werkte en in Jindabyne woonden (waar ik dus altijd meeliftte) waren al thuis. De lucht begon van overmaat van ramp er ook nog wel heel donker eruit te zien. Gelukkig kwam toch nog na 10 min een auto aan. God zij dank stopte die ook. Wij zijn daarna nog heel even voor de regen uit nog uitgestapt op een heel populaire camping/vis plaats. Zagen we daar zo een kangaroe met Joey (baby) in tas rondhobbelen. Ze was ook al zo ontzettend tam. We konden haar net niet aaien. De volgende dag ging ik paardrijden! erg mooi! Erg leuk! Donderdag had ik een dag rust genomen. Vrijdag kon ik weer weg: om7.30 's ochtends weer in de schoolbus naar Cooma. Om 10.30 weer in de Oz Experience bus. De tocht naar de volgende overnachtingplaats was best leuk, maar niet zo geweldig als waar ik heb gelogeerd. De Snowy Mountains waren daar niet zo Snowy.. Zaterdag ben ik weer uit de bus gejumpt, nu samen met twee andere Nederlanders: Steven en Mirjam en natuurlijk op een andere plaats:bij Wilson Promontory National Park. We konden daar bij de hostel een tent huren. We zouden tot woensdag een beetje daar in de wildernis rondlopen. Hagelwitte stranden, spectaculaire rotspartijen en geweldige vergezichten wisselden elkaar af. De eerste dag wandelden we door een prachtig regenwoud naar een baai: sealers cove en naar nog een refuge cove. Bij sealers cove bleken veel dagjesmensen te zijn. Bij het kamp op refuge cove was het veel rustiger. Onderweg kwamen we erachter dat we veel te weinig gas bij ons hadden. Gelukkig hebben we de noedels die dag nog warm kunnen eten: gewoon maar vragen of we het gas konden gebruiken. Maandag we een veel rustigere dag, maar 7 km. We kwamen -alleen- aan op dit giga grote, witte strand: Waterloo Bay. Helaas is het nu schoolreisjes tijd: dus om een uurtje of vier kwamen er 3 klassen aan.. aaaarrgghh... Ze hadden overigens wel wat heet water over voor onze noedels (elk nadeel heb zo z'n voordeel). Dinsdag was het allerzwaarst: we gingen helemaal naar het zuidelijkste puntje van het Australische vasteland en weer een heel stuk naar boven. Na 6 1/2 uur lopen kwamen we eindelijk bij onze kampplek aan, waar we helaas niemand zagen: koude noedels: YUK! Echt te ranzig voor woorden. Maar goed: de volgende dag wandelden we zo de beschaving weer in. Bij elkaar hebben we best veel gelopen: zo'n 50 km. Erna werden we opgehaald door de bus en naar Philip Island gebracht. Uiteraard hebben wij onze terugkomst in de beschaafde

wereld (weer) gevierd.

De volgende dag gebeurde bij de bus iets vervelends: we kwamen erachter dat er een dubbele boeking was: Steven of ik moesten eruit. Wij hebben dus maar dat stomme rock-paper-scissors gespeeld (zie de clip van de Basement Jaxx - Rendez Vous). Ik verloor dus en moest tot 21.45 op dat kut eiland blijven. Wat ik vermoedde was waar: er is helemaal niks an! Je hebt een paar van die stomme pinguïns die dan iedere avond het strand op komen waggelen, maar daar moest je $22 voor betalen... Zit je daar met z'n 4000en naar een paar mislukte vogels te kijken, terwijl je gratis en alleen overal aan deze kust je ze kan zien. Dit is dus nog het leukste. mmm.. toch maar een fiets gehuurd en een beetje rondgetoerd... maar er is niks... Helemaal niks... En nu was het nog rustig: met kerstmis komt heel Melbourne hier om een of andere reden hier uitwaaien. Uiteindelijk kwam de bus toch aan, om me snel van dit hoopje zand te kunnen sjezen. We kwamen om een uur of 12 aan: ik kon dus de prachtige skyline van Melbourne bij nacht zien. Ik zit dus lekker hoog en droog een beetje bij te komen van het kamperen, maarniet voor lang: morgen ga ik Melbourne in!

groetjes,

Bas

Hallo !!

Zoals in subject al wordt gezegd: al het beste voor jullie allemaal!!!

Melbourne is gaaf! Op zich is er niet zo gek veel te zien maar de sfeer is gewoon kicken. St Kilda is zeg maar het Scheveningen: het kustplaatsje waar iedereen uitgaat. Arthur (het familielid waarbij ik logeerde) had er een tijd gewoond dus wist waar te gaan en niet te gaan. Best leuk voor vrijdagnacht! Op zaterdag ochtend moesten we weer vroeg op om naar de markt te gaan: een giga grote markt waar tegen sluitingstijd alle kooplui beginnen te blèren: alles moet weg, want zondag mag er niets meer verkocht worden. En dan kan je best wat idiote prijzen verwachten: $15 (12 piek) voor een half lam... niet een lammetje... nee een half 2 a 3 jaar oud beest... maar goed, met kerst kwam de moeder van Michèle (partner van Arthur) logeren. Met nieuwjaar zou Miep (mater familias) komen... Dus ik dacht dat het wat leuker zou zijn als ik naar Herman (vrijgezel) en Marius (ook vrijgezel) zou gaan: daar kerst vieren met Miep en nog de twee anderen: de coole schizofreen Bas(nee, ik niet, iemand anders;)) En Marlies met vriend. En daarna met nieuwjaar kunnen Marius, Herman en ik doen wat we willen: misschien Adelaide?

Uiteraard moest ik er eerst heen reizen... Ik stapte dus weer in mijn coole groene Oz Experience bus om de Great Ocean Road te zien. Echt heel mooi: Twelve Apostles, London Bridge, Grotto, Loch arch. Daarna de Grampians: een geweldig National Park: met de Balconies en Mackenzie Falls. en last but not least: Mt arapiles: waar wij hebben geklommen! ik heb er nu nog spierpijn van...

Ik zit nu Mount Gambier: een plaats bij de grens van Victoria en South Australia met ongeveer 23000 inwoners waaronder de twee familieleden waarbij ik dus nu zit. Ik kwam eergisteren aan bij Herman en hij had z'n "godson" Ben ook op bezoek. Marius was jarig dus wij moesten uit eten. Ze hadden daar zo'n buffet waar je zo veel mocht eten las je wilt... Dus ik heb daar een poging gedaan om Charlie, de eigenaar, even failliet te laten gaan, maar de rest van de hele familie begon zich te vervelen dus we moesten gaan. Erna moesten Ben, Herman en ik even het wilde nacht leven van MG gaan verkennen. Erg grappig: eigenlijk voor de eerste keer dat ik tussen alleen maar Australiërs zat. Beginnen ze daar in die discotheek liedjes mee te zingen die ik helemaal niet ken en ook niet wil kennen. Ja ja was nogal een raar sfeertje: wel heel leuk. Herman had natuurlijk meteen een paar van z'n vriendinnen gevonden. Dus wij hadden de rest van de nacht vrij spel ;).

Echt iedereen van mijn familie is echt heel aardig. Miep heeft alleen de vervelende gewoonte om veel spreken zonder iets te zeggen, laat staan te luisteren naar iemand ander z'n mening. Ze is wel aardig, maar je wordt helemaal horendol van haar interessante theorieën. Iedereen heeft dat wel een beetje, maar zij is er wel heel goed in. Herman gaat zo de kalkoen klaar maken... wij gaan echt mega veel (lekker) eten! Gister boodschappen gedaan... was ook een goede manier om te vluchten... ;) Nou ja, het is waarschijnlijk overal hetzelfde... ;)

Maar goed, jullie zijn weer een beetje op de hoogte... ik ga 's kijken of ontbijt/lunch/brunch op tafel staat: ik zei toch dat ik veel ging eten ;)

De mazzels!!

Bas

Hallo!!

Yep 2001! We hebben het gehaald: het derde millennium. ondanks een paar pogingen van herman (het familielid waar ik logeer..) om me ervan af te houden ;)

Laten we maar bij het begin beginnen. Kerstmis! Het eten was goed... :) niet echt spannend. Woensdag vertrokken oudtante Miep en zoon bas, dus herman en ik konden doen wat wilden. We gingen naar een kustplaatsje genaamd robe. Ongeveer een uur rijden van Mount Gambier. een paar vrienden van hem hadden daar een huis gehuurd. Dus wij gingen hen daar dus ff lastig vallen..;) Robe was leuk: prachtig mega lang strand waar je met je auto zomaar op mag rijden... best handig.. maar wel uitkijken als je uit het water rent... maar er was verder niet zo gek veel te doen.. Wij gingen naar Adelaide! Adelaide is niet half zo leuk en levendig als Sydney of Melbourne.. maar toch wel een leuke stad... er was toen een soort aftreksel van de 24 uur van Le Mans aan de gang... best leuk als je lang bent en je kan over het hek kijken zonder te betalen... :) wij reden na 2 dagen maar weer terug om daar nieuwjaar te gaan vieren... en dat hebben we geweten.. er was namelijk geen vuurwerk, maar er was een of andere "mad gunman" een beetje de weg kwijt geraakt.. Deze idioot had een of ander probleem met z'n -natuurlijk prachtige- vrouw. hij had haar met kind het ziekenhuis in geslagen met de kolf van zijn geweer. Was naar buiten gerend en begon een beetje te schieten. een goede vriend van herman had een nog een mooi kogelgat in z'n huis gekregen... hij loste 4 schoten.. gelukkig schoot hij niet op mensen... niemand gewond... Hij vluchtte naar de duinen... en de politie begon de zoektocht. en nu komen wij in het verhaal: ons huis grensde aan die zelfde duinen!!! dus alle helikopters vlogen door onze tuin... en vervelender: het idee dat een of andere gek met een shotgun ieder moment even je veranda kan gaan schoonmaken. dus wij gingen maar naar de kroeg... om daar wat te eten... $20,- voor wat fish 'n chips... was wel een beetje jammer... maar goed dat mocht de pret niet drukken.. we sloegen wat drank en moed in, en gingen weer terug naar het huis waar de rest van gang een BBQ had. we hadden daar een ontzettend gezellige avond, alleen tot mijn verbazing was er geen vuurwerk om 12 uur.. Zelfs niet van die malloot in de duinen. maar goed, de champagne knalde ook heel erg fijn. En we gingen stug door met feestje bouwen. om een uurtje of 1 moesten we ff de andere feestjes checken. en dat is wat we deden. Errug handig als je een gids als herman hebt: hij kent vrij veel mensen...

maar goed nieuwjaarsdag is altijd erg zwaar, en zo hoort het... lekker op het strand uitgerust.. 's avonds weer terug naar Mount Gambier.

de afgelopen dagen niet zo gek veel gedaan... daar ga ik maar 's mee

verder...

mazzel,

Bas

Dan gaan we weer 's zitten voor een van mijn saaie maaltjes...

deze week niet zo gek veel gedaan... Eigenlijk eindelijk 's een keertje uitgerust... helemaal niks doen.. Toppunt was afgelopen weekend: herman heeft een heel erg mooie boot op de erg mooie Glenelg rivier... wij en een paar vrienden van herman hebben daar dus dat weekend heerlijk een beetje rond lopen dobberen, een beetje vissen, een beetje varen, drankje erbij...nou kon minder...

ik heb hier nu ook werk gevonden... iets met "canola" geen idee wat het is (ik denk iets met zonnebloem, want de mevrouw van het uitzendbureau had het over margarine en olie)... maar ik moet het gaan oogsten ofzo (?) nou ja we zien wel... zolang ik me geld maar krijg.. Ik moet worden opgebeld.. dan pas weet ik wanneer ik kan beginnen...

Morgen is er een echte paardenrace! daar gaan we dus echt wel ff naar toe... Maar het is allemaal met pakken en hoeden enzo , dus ik weet niet hoe ik dat moet gaan organiseren, maar ik heb een goede smoes... Backpacker! hoed past er echt niet in...

Ik heb trouwend nog niet verteld over Hydroflo: het bedrijfje van herman en Marius en 2 "vrienden"... check dit 's uit:

http://www.hydroflo.com.au

De vriend van Marius en herman had een geweldige uitvinding gedaan: en herman zag er wel brood in: betaalde het patent en nu zijn ze dus bezig om de wereld te veroveren. schiet nog niet erg op, maar ze komen er wel (hopelijk).

De Hydroflo valve is een ding waarmee je sneller en beter kan pompen: het houd het water in de slang... dus je hoeft niet eerst dat water in de pomp te sleuren (priming). (pomp werkt alleen als er water in zit) en op de manier waarop zij het doen, heb je geen drukverlies. de valve is klein, licht en duurzaam...

he de mazzel,

Bas

hoi hoi,

aarrghh, ik kon de afgelopen week niet werken.. dat canola gedoe begint pas over een paar weken... dus ik voel me nu een beetje "rooted" (genaaid): een hele week wachten op een verlossend telefoontje terwijl erna er doodleuk wordt gezegd dat het allemaal voor niks was... Ik ga nu dus maar ’s mijn positie serieus overwegen... ;)

Donderdag waren er dus de races! Echt heel erg tof... heel Australisch.. Iedereen kent iedereen... ik was met twee vriendinnen van herman mee: herman had een kaartje in de "hospitality tent".. natuurlijk alle meiden helemaal opgetut met hoedje en al.. de mannen in hun korte broek.. Iedereen gokken.. Ik natuurlijk ook.. Veel mensen verliezen alleen maar.. Ik natuurlijk ook... maar die races zelf zijn alleen maar leuk als je er geld mee kan verdienen... gelukkig kan je ook voor $1 gokken... als je gokt op een outsider kan je er nog aardig geld mee verdienen..Maar vandaag dus niet... :(na de races hebben we via herman en de gast waar ik met nieuwjaar was toch nog de tent in kunnen komen. Dit is een wijngebied (coonawarra, pa kijk 's naar die Australische flessen, volgens mij hadden we een fles van hier, Lindeman???) En deze races + tent waren betaald door de "vignerons". en in deze tent was dus veel gratis wijn... mmm...

vrijdag ging ik met susan (die vriendin van herman) natuurlijk weer stappen.. In the worldly town van Mt Gambier... Yes! natuurlijk leer je dan een paar mensen kennen, en dan wordt je uitgenodigd voor een feest op zaterdag... dus ik zaterdag weer uit..hadden die gasten een balkon boven een café afgehuurd... alles helemaal te gek... komt om 11.30 opeens de baas van die tent boven en zegt dat we moeten opsouten... blijkt dat een of andere dronken loser een de gesloten deur van een toilet heeft ingetrapt.. "wij" worden meteen als schuldige aangewezen? de schade was waarschijnlijk minder dan een geeltje... het feest heeft de jarige 600 piek gekost + we hadden allemaal daar nog gegeten... beetje onredelijk allemaal... natuurlijk is die gast die het heeft betaald heel erg boos.. zijn broer had een paar vrienden uitgenodigd en die kregen dus de volle laag van de vrienden van de jarige... mmm... beetje kuteinde... gelukkig bleef het bij een beetje gebral... en gingen we gewoon door met feesten in een ander tent.. phew... nogal rare situatie... sta ik daar met mijn goede gedrag tussen een sooitje half dronken Australische gasten die héél erg boos zijn... :) was eigenlijk wel grappig... ;)

Gister ben ik naar the Little Blue Lake geweest: hier was het nogal vulkanisch.. en dat "sinkhole" is er een overblijfsel van... een gat in de grond... 6 meter diep tot aan het water.. kristal helder heerlijk koel water...mmm dat was best lekker...

he de groeten!

Bas

Hallo!

op Mt Gambier was ik nu wel een beetje uitgekeken dus ging met de "godson" van herman, ben, naar Victor Harbour... een kickuh plaats onder Adelaide... Een echt surf plaatsje met veel "dudes" en "babes".. errug tof daar... ik natuurlijk ook 's proberen hoe het is om te bodyboarden... erg tof... ben is kampioen van deze staat in zijn leeftijdscategorie.. dus ik ging ’s met hem meetrainen... ik ben nog nooit zo bang in water geweest... 2 a 3 meter hoge golven over je heen krijgen is best eng.. en je wordt gewoon meegezogen.. de kracht van water is ongelooflijk/... ik had al moeite om te overleven, laat staan om van zo'n kreng af te surfen... ik ging maar in rustiger water een beetje oefenen... na een paar dagen bracht ben me naar Adelaide... daar stapte ik weer op de Ozbus... we gingen naar de Barossa Valley: het grootste wijngebied in Australië. De volgende dag moesten we natuurlijk de wijn even testen: we deden dat in een nabuurgelegen gebied: de Clare Valley... nogal "tipsy" om 10.00 's ochtends... 's avonds kwamen we aan in Parachilna, ten noorden van de Flinders ranges.. een gat met wel 7 bewoners... Dichtbijzijnde stad: 100 km verder met hoogstens een paar duizend inwoners.. het was een voormalige lunch stop van de trein van Adelaide naar Alice Springs... maar die is vervangen door een modernere versie die heel anders gaat... echter de rails wordt nog steeds gebruikt: de langste trein ter wereld brengt bruinkool van Leigh Creek naar Port Augusta... de trein telt 161 wagons en is 2.5 km lang.. hij gaat 80 km/uur... best wel tof gezicht om dat 's avonds in de schemer langs te zien razen...

de volgende dag was erg chaotisch... ik had al gelezen over een soort kamp waar je van alles kon leren over de andyamandya aboriginals.. Het hostel kon me geen info geven... pas op deze dag kon ik de mensen die die tent runnen ontmoeten... 's ochtends is het natuurlijk allemaal nogal gehaast... dus pas 10 min voor vertrek kon ik met ze praten... er waren 2 NL meisjes daar die net van de tocht terugkwamen en die zeiden dat ik niet al te veel moest nadenken maar het gewoon doen! en ten slotte gingen ze huilen bij het afscheid... nou goed... dat kon ik dus niet weigeren... ik dus 5 min voor vertrek al mijn spullen weer uit de bus trekken en in de 4WD van Iga Warta! Ik heb er geen seconde spijt van gehad! Geweldig! Heel veel geleerd over hun erg gecompliceerde familieleven, hun (godsdienstige) verhalen "dreamtime stories" ik heb een boemerang gemaakt, ik heb hun rots beschilderingen bewonderd.. we zijn met z'n allen met een jeep de "bush" ingegaan en daar een geweldige lunch gehad... met natuurlijk de nodige "bush tucker"... we zijn gaan kangaroe jagen... en na zo'n lange dag is niets beter dan in je "swag" (een matje, slaapzak, kussen en tent in 1" te kruipen en onder de sterren in slaap te vallen, wetende dat Orion niet Orion is, maar gewoon de nek van de heilige eend...

check dit uit:

http://www.igawarta.mtx.net

Deze vier dagen kwam al weer veel te snel een eind, maar ik moet naar Alice! ik weer terug naar Parachilna en in de bus... (op de weg naar Parachilna reden we met een super de luxe touringbus, nu stond dat rottige minibusje waar we met z'n 20 in moeten...) op naar Wilpena Pound in de Flinders... we stonden nogal vroeg op (6.00), zodat we voor de hitte daar aankwamen... na een lange wandeling omhoog stond een prachtig uitzicht ons op te wachten... na een mooie tocht en een paar teleurstellende rotsschilderingen hebben bezocht, kwamen we aan in Quorn.. waar we de volgende ochtend om een erg wrede vijf uur 's ochtends moesten vertrekken... maar je wilt niet al te lang in de woestijnhitte rijden... maar 4.30 op is nogal verschrikkelijk...We kwamen aan in Coober Pedy om ongeveer 3 uur 's middags.. CP is de opaal plaats in de wereld... ik dus op zo'n tour rond de mijnen.. erg gaaf... Vooral omdat een mede passengier een $450 opaal vond.. we mochten 15 min op een bepaalde plaats rondscharrelen en die gast was erg blij achteraf dat hij de tour gedaan had... verder is het verschrikkelijk heet stoffig dorpje. Bijna iedereen woont half onder de grond.. iets anders speciaals is dat er 4500 mensen wonen, maar die komen van 45 verschillende landen... de grootste groepen hebben ook hun eigen "club”... vooral veel Italianen en Grieken.de aboriginals zijn nogal anders dan op Iga Warta... dronken op straat,agressief, zwervers...

vandaag dan na een lange hete tocht eindelijk in Alice Springs... echt heel erg veel mooier dan Cooper Pedy... afgelopen maand is er meer regen gevallen dan in het vorige jaar in totaal... dus de hele woestijn is hartstikke groen... nogal anders dan ik had verwacht van de "red centre". Ik zit nu te internetten in de hostel waar ik ga werken als gids...

http://www.ossies.com.au

Harry en Sandy (baas en bazin) blijven nog een week op vakantie.. deze week moet ik alles een beetje gaan voorbereiden: stallen schoon, singels schoon etc. etc... het ziet er allemaal goed uit nu.. laat het avontuur maar weer komen... ;)

ik ga zo nog uit eten met mijn vrienden van de oz bus!

Cheers!

Bas

PS: no worries mates! She’ll be alright! ;)

Hallo!

En weer een geweldige week achter de rug! mijn baas en bazin zijn nog steeds weg... vanwege een auto die 2 keer opgeblazen is, en Sandy's vader die erg ziek is... mmm... nou goed, zij zeiden dus dat ik eerst op tour naar Ayers Rock aka Uluru en omgeving kon gaan. aangezien ik genoeg tijd had, en zij de tour zouden betalen kon ik 5 dagen lang een beetje rondtrekken. ik vertrok op dinsdagochtend vroeg. tot mijn grote schrik was het een grote 4*4 bak, niet de bus met 20 mensen die ik verwachtte, met alleen een Duits homo stel dat alleen maar geïnteresseerd was in elkaar en een engels echtpaar van 50, waar duidelijk te zien was wie de broek aanhad: bij ma... gelukkig waren de gidsen aardiger: een was de "echte gids”, de andere 2 werden opgeleid... nog veel gelukkiger is dat we nadat ik was opgehaald een leuke meid (dacht ik) bij Melanka werd opgepikt... helaas is Ayers rock best wel ver van Alice... nog 5 lange uren in de auto zitten, waar de airco niet echt goed werkt, terwijl het zo'n 38 graden is. met eigenlijk een vrouw (ze bleek 31 te zijn... kleine misrekening) waarmee je echt kon opschieten... Ayers rock was echter absoluut prachtig... een mooie "base walk" werd ons veel verteld over de heilige plaatsen van de aboriginals aan de voet van Uluru. Zonsondergang was eerder hilarisch dan mooi: kom je daar aan: staan zo'n 50 touringcar bussen je op te wachten... ze hebben allemaal een mooi tafeltje met een tafel laken met drie groepjes met gevulde champagne glazen, een driehoekje voor de 2 buitenste, en een vierkantje in het midden.. met allemaal lekkere hapjes eromheen, en natuurlijk een legertje 65 plussers,Japanners, en andere toeristen er gretig het er van nemen.. de zonsondergang viel ontzettend tegen: veel wolken, weinig zon... het begon te waaien, en dus opeens vluchtte de hele gang in de bus... terwijl de chauffeur druk bezig was zijn glazen te redden... tafellakens heftig op waaien, midden in de dipsaus... servetten ergens in de bomen... dus ja ik had het wel naar mijn zin...

volgende dag weer vroeg op, voor zonsondergang ontbijt bij de rock, met natuurlijk weer de dezelfde groep mensen als gisteravond... na ontbijt stond beklimming op het programma... de aboriginals noemen het mieren, en ja hoor toen we bij de beklimming aankwamen zagen allemaal kleine zwarte wezentjes omhoog strompelen. ik kwam daar en daar zat allemaal 500 kilo + en 65 + een beetje zichzelf te martelen... en vergeet niet de japanners met hun handschoenen.. eh, het is al bijna dertig graden... en zij gaan met handschoenen omhoog ??? schijnt dat al hun toertjes handschoenen ze gratis meeleveren.. en alle japanners gebruiken die dan ook... toen we de tocht begonnen was het al bijna te laat; de rots werd afgesloten want er was regen voorspeld... ik en Kirstie (de 31 jaar oude babe)vlot de rots op.. het is vrij stijl en vrij lang maar het is goed te doen... snel weer naar beneden want we zagen de regen al aankomen. onze reisgenoten waren wat minder gelukkig... ze kwamen net terug bij het eerste en steilste stuk toen het begon te regenen. de rots veranderde in een ijsbaan die op zijn kant lag...Nogal gevaarlijk. ieder jaar zijn er wel een paar doden te betreuren bij het beklimmen van de rots. vooral hartaanvallen... of mensen die vallen... dus onze gidsen de spiegelgladde rots oprennen om hen te redden, wat ook heel goed lukte... phew.. Was nogal spannend..

De weersvoorspelling van die dag was dat het zon 36 graden zou worden. En dan sluiten ze de beklimming van de rots om 9 uur en de Olga's, in the Valley of the Winds om 11 uur.. dat kleine akkevietje op de rots, maakte dat laatste nogal spannend: we kwamen tegelijk aan met de ranger bij de "trailhead" echt waar hij het zou afsluiten is een eindje verder. wie daar eerder aankwam dan de ranger mocht erdoor... helaas was ik de enige die dat lukte: die l** maakte een volle sprint door een zwaar rotsachtig pad die nogal omhoog liep... dus ja, ik kon moeilijk die wandeling in mijn uppie doen: geen vervoer naar waar we kampeerden. hebben we maar een andere wandeling in olga's of de "kata tjuta" gedaan. kata tjuta betekent in de lokale aboriginal taal: vele hoofden. Het zijn allemaal grote rotsen die dicht bij elkaar liggen. wij zouden dus daar door een vallei gaan, maar we moesten dus naar een andere kleinere wandeling gaan,, ook heel mooi, vooral omdat het nu keihard begon te regenen en er geweldige watervallen van de rotsen afvlogen. weer terug op het kampeerterrein stond me een plezierige afwisseling op te wachten. iemand anders van min of meer leeftijd... rob is een student die hier stage loopt. hij is 21, komt uit Alice, en is een toffe gozer... dus dat bracht wat leven in de brouwerij. we gingen erna meteen

naar Kings Canyon.. onderweg gingen we nog naar een andere Uluru lookalike: Mt Connor.. Errug mooi. toen we aankwamen in Kings Canyon was het al 21.30.

het is zo'n 300 km van uluru... afstanden zijn hier best groot... de volgende ochtend in de Canyon een geweldige wandeling gemaakt.. er was een mooie afgelegen waterhole waar we in konden duiken... na een klim partij erachter door een "keyhole" keek je prachtig uit over een erg mooie canyon.. na de lunch, waar we helaas afscheid moesten nemen van onze duitse vrienden (ahum) weer "on the road" voor palm valley... dat was eigenlijk het hoogte punt van de reis... een vallei met een hoop palmen (duh!) ... een echte oase.. de volgende dag daar een heerlijke wandeling gemaakt... echt errug chill... toen een bezoekje gemaakt aan hermannsburg, de eerste aboriginal- lutherse missie.. waar ook de grote aboriginal artiest Albert Namatjira vandaan komt.. Daarvan was er ook een tentoonstelling, was wel aardig.. beetje te idyllisch en te statisch... die nacht logeerden we bij Redbank Gorge, waar we de volgende ochtend een volledige canyoning tocht in maakten, incluis klimpartijen en sprongen... erg tof en in tegenstelling met europa: wij waren alleen! Erna naar Glen Helen gorge en de Ochre pits. ochre is hier dat kalkachtige gesteente waar je verf van maakt. er zijn drie verschillende kleuren: rood, geel en wit. hiermee zijn de aboriginal rotschilderingen gemaakt. daar bij de ochre pits is er dus héél veel van die troep...

ten slotte hebben we nog even een verfrissend duik gemaakt in Ellery Creek Big Hole.. Gisteren werden ik en kirstie door rob rondgeleid in Alice. kirstie is waarschijnlijk nu al in Perth... ik ga nu zo naar rob... zijn pa & ma hebben een mega zwembad... ga ik ff gebruik van maken ;)

Ik heb vanochtend nu allemaal kleine karweitjes gedaan. woensdag komt een collega aan in Alice. Zaterdag de andere. en zondag Harry en Sandy... ik blijf dus hier een tijdje... hopelijk ;)

ok tot ziens allemaal!

Bas

Alles hier goed... ik ben nu begonnen met werken.. errug tof, alhoewel mijn baas wel een ouwe brompot is,... wel heel vriendelijk, ik heb wel een beetje indruk gemaakt met mijn geweldige kennis van de sterren ahum... nou dan is er tenminste iets.. ;) de ritten zijn prachtig.. de paarden kickuh.. en mijn collega's (eentje uit aarlanderveen) fantastisch...

Ik moet nu gaan om mijn verjaardag te vieren!

doeii!

Bas

Hallo allemaal!

Ben ik weer! Eindelijk! ik had de laatste tijd erg weinig tijd... maar nu kan ik eindelijk weer 's aan het typen gaan... maar nu weet ik natuurlijk niet waar ik beginnen moet...

Ik werk nog steeds in Alice bij die trailride! Ik heb 3 leuke collega's.. Een gast uit Aarlanderveen..,Vincent (jaja dat plaatsje 12km van Bodegraven) , een meid uit schotland, Fiona (inclusief gek schots accent) en nu is eergisteren een andere vrouw aangekomen, chrissy: oorspronkelijk uit Duitsland, maar woont al 17 jaar in Australië...

Het weekend een week geleden ging de dochter van Harry (mijn baas) trouwen.. De hele familie overgekomen van Melbourne.. Groot feest.. allemaal geweldig... zaterdag was het plechtige gedoe,, en zondag was het feest... (Harry was toen ook nog jarig, maar dat maakte niet uit toen) nadat ze allemaal weg waren voor dat feest, konden wij alleen in de bush gaan rijden... Uiteraard moesten wij gewoon het pad volgen..maar natuurlijk deden we dat niet: was vrij lastig omdat alles was weggespoeld door de vele vele regen die was gevallen in de week ervoor... ik had dat pad maar een keer ervoor gereden.. en ik vertrouwde op vincent... maar die is nogal een wanhoop wat betreft richtingsgevoel... uiteindelijk moest ik nog gaan aangeven waar we heen moesten, want we zaten dus helemaal verkeerd... ! nou ja na een wilde cross-country tocht kwamen we weer aan bij de stallen... ik vond de tocht eigenlijk wel kickuh... maar ik geloof dat ik daar nogal alleen in stond...

behalve paardrijden moet ik hier ook allemaal andere klusjes doen... afgelopen dagen zijn we druk bezig geweest om een waterpijpleiding te vervangen.. : veel gegraven..

Gisteren was een van de paarden zomaar weggesneakt van de wei.. was gewoon vrolijk in iemands achtertuin aan het grazen... de kids die daar woonden waren nogal opgewonden toen we daar aankwamen... de 3 meisjes hebben we allemaal even laten zitten op magnum... en we konden deze bijdehante knol weer terugbrengen naar de stal... was nogal apart.. erna zijn we met paarden en al de stad in geweest om was folders uit te delen... erg leuk

Maar goed.. Ik moet weer aan de slag!

Tot laters!

Bas

Hey !!!!!!!!

Weer 's een keertje een update van de bushman downunder... ;) deze week was weer kickuh! maar eerst moet ik nog iets vertellen wat afgelopen vrijdag was gebeurd.. ik en vincent waren uitgegaan naar DE kroeg in Alice: Bojangles.. een soort wilde westen saloon maar dan op z'n Australisch... alles leuk en gezellig (ondanks de geweldige country band) totdat opeens een beer van een vent (zo'n beetje 2 keer zo lang en 3 keer zo breed als ik) opeens een beetje nijdig werd en een glas in iemand gezicht kapot sloeg... veel geduw en getrek, veel mensen zich ermee bemoeien, de uitsmijters wanhopig... die beer (een bikie.. een soort Hells Angel..) had 6 uitsmijters aan z'n been hangen en nog slaagde ie erin om weer terug te komen in de tent... die uitsmijters waren niet heel goed bij hun hoofd... zij waren dus echt wel sterker dan hem.. hij had ook nog een maat (ook niet een mietje)... die moest ook nog naar buiten... lieten die sukkels ook weer naar binnen komen. veel getrek en

geduw... een dronken eikel zat die bikies nog eens uit te dagen... die kreeg

dus een behoorlijke klap... en was 5 min KO Politie kwam gelukkig snel erbij en arresteerde die 2 bikies.. de afgelopen week stond dus de voorpagina van het lokale piepertje helemaal vol met dit gevecht (BIKIE BRAWL: "ALL HELL BROKE LOOSE!!!") het hele verhaal was toch nog verdraaid: die uitsmijters die hun werk niet behoorlijk deden hebben de journalisten er maar uitgelaten... dat die ene dronken gast een klap verdiende stond ook er niet in, maar ach... Basje stond veilig achterin en heeft weer 's wat te mailen naar het thuisfront...

Deze woensdag en donderdag was Harry weg op een toertje naar Kings Canyon.. Wij hadden het huis en de paarden dus voor ons alleen!!!!!! ik en vin hebben dus woensdag een onwijs vette trailride alleen gemaakt... dus dat is veel en hard galopperen en geen gezeik van Harry of klanten aan je kop... helemaal alleen met je knol midden in de bush rond crossen... wij galoppeerden een keer zo hard dat we een afslag misten... zijn maar weer terug gedraafd... ;)

die Chrissy waar ik het vorige keer over had (ze was net aangekomen) blijkt wel aardig te zijn, maar ze is een onwijze schoonmaak freak,... dus geen theelepeltjes meer op het tafellaken of ze wordt helemaal gek... als je kookt moet je het dus helemaal schoonhouden: iets snijden op een snijblad dat net eerder is gebruikt kan dus niet.. nou ja... nu is er net een andere fulltime kracht aangekomen... Linda uit schotland.. ze heeft al die paardrijscholen doorlopen... ik ben erg benieuwd hoe dat mixt: harry's praktische instelling en het toch nogal nuffige dressuur tradities van Linda.. nou ja... misschien komt wel het beste van beide werelden boven. Morgen ben ik alleen met Fiona, Linda en Chrissie: vincent en Harry gaan op een 4wd tour naar Ruby Gap... (voor alle duidelijkheid: Harry organiseert behalve die paardrijdritten ook 4wd tours) ik hoop daar ook nog 's mee te gaan.

tot laters!

Bas

Brrrrr..

ik had nooit gedacht dat ik het zo koud zou hebben in Alice Springs... het was gewoon een weekje geleden guur met regen, wind en zo'n 15 graden max. !!! errug vervelend... nu is het weer beter, maar 's nachts daalt het kwik naar een graadje of acht.. mmm...

nou goed alles gaat verder lekker z'n gangetje... Linda (mijn nieuwe collega) is tof maar blijft hier waarschijnlijk niet lang.. het is vrij druk nu. veel grote groepen..

om maar 's jullie een idee te geven waarmee ik de dagen vul, is hier een standaard programma wat we doen op een dag...

8.00 paarden eten geven: soms hooi, soms laten we ze uit grazen

8.30 ontbijt

9.00 uitmesten, paarden water geven, eten van paarden klaar zetten voor

vanavond. extra klusjes (zijn er bijna altijd)

12.00 lunch paarden (graan)

12.15 lunch voor onszelf

13.00 paarden wassen met hogedrukspuit (echt waar), gezicht schoonmaken,

paarden opzadelen,

15.30 klanten komen eraan. hen een helm geven, zadeltassen met

fototoestellen etc. op zadel binden.. Harry geeft demo hoe je moet rijden.

zadeltas op Clyde -onze supergrote Clydesdale vullen met flessen met

drinkwater en snacks. klanten op paard helpen

16.00 de tocht begint.. meestal blijven er 1 of 2 achter: om te mesten,

paarden te voederen etc.

17.30 : pauze op de rit. ,mooi uitzichtpunt...

19.00: weer terug: paarden afzadelen.. hun "saddle sores" verzorgen en de

paarden weg zetten in de stal

19.30 hehe... klaar!

en tot gisteren begonnen de ritten een uur later... waren we pas om 20.30

klaar..

de mazzel!

Bas

Yeehaa! Kon eindelijk mee met Harry op een paar 4wd toertjes! vorige week ging ik met een "zakenrelatie" (een zadelmaker) naar Rainbow Valley... errug mooi! We kwamen daar net op tijd aan, net voor zonsondergang.. Rainbow Valley kijkt uit op een massief dat helemaal wordt opgesplitst in lagen met een verschillende kleur (vandaar de naam) er voor is een soort kleipoel waar niks groeit.. gaf errug mooi woestijnfoto's... ook leuk voor een potje voetbal met een steentje met vin... ;) helaas ging Linda al snel weer weg... wij (ik en vincent) konden het goed met Linda vinden, maar met Harry ging het een beetje fout... dus zij werkt nu bij een lokale racepaarden trainer.. Schijnt wel leuk te zijn.. en ze verdient nu ook geld.. wat zij (heel oneerlijk) dus niet deed bij Harry...

eergisteren werd ik opeens door een schreeuwende Harry uit mijn bed gelicht: Of ik mee wilde op tour.. Geeneens wakker zei ik, ja natuurlijk! bleek dat een hele toffe Amerikaan en zijn vrouw, die gisteren met mij op een all day ride zijn geweest, nu naar Ruby gap wilde. Ruby Gap is in het midden van de Eastern MacDonnell ranges. Alice Springs licht aan de voet van de MacDonnell ranges. een bergketen die zo'n 450 km lang is, de langste bergketen in Australië op de Great Dividing Range na (die met het hoogste punt in Australië mt koszciusko waar ik ook al ben geweest in november/december) Alice Springs splits MacDonnell ranges op in oost en west. Het oosten is veel ruiger, wilder en moeilijker toegangbaar dan het westen.. wij zaten dus in een gloedje nieuwe Nissan Patrol -helemaal alleen in het mooiste gebergte, wat je maar voor kan stellen... het eindpunt van de rit was in een geweldige canyon met natuurlijk na al die regen een volle billabong (waterhole, meertje) daar zat ik dan dus lekker onder een stralende in verfrissend water op te kijken naar rotsen van zon 150m... alleen!!!! kan niet meer in Europa of Amerika...

dus ja dit was dus hartstikke tof... maar goed, ik ben as zaterdag pleitte!!!! Ik stap weer in de Oz Experience bus... nu naar Darwin.. schijnt een hele mooie tocht te zijn langs Devils Marbles (die rotsen op mijn uitnodiging voor mijn farewell party) en Katherine Gorge... jaja ik ga nu eindelijk de tropen in! 20 km ten noorden van Alice is de steenbokskeerkring...

Ik moet nu echt gaan: straks weer een rit!

mazzel

Bas

Yes yes eindelijk aangekomen in Darwin... wel een heel avontuur achter de rug.. waar zal ik beginnen... ok... ik en vincent besloten mijn verblijf in Alice maar een beetje ruig af te sluiten en 's ff flink te gaan feesten. onwijs gave avond.. En opeens was het 4 uur 's ochtends... een beetje jammer, omdat mijn bus naar Darwin om 5.40 vertrok. ik was nogal moe en besloot even een dutje te doen... een powernap... ik had mijn wekkerradio extra hard klaargezet.. En ik was zo weg in dromenland.. en opeens werd ik wakker en zag tot mijn grote schrik dat de klok 6.47 stond!!!!!!! Hellup!!!!! ik schiet in mijn kleren en spring op de fiets: naar het hostel waar ik opgehaald zou worden. ik ga het hostel binnen, en bel het busbedrijf... natuurlijk deed die rottige telefoon het niet (het was net vrijdag de dertiende geweest).. Iedere keer als ze opnamen werd de verbinding verbroken.. ik stap maar weer op mijn fiets om naar de telefooncel bij de supermarkt verderop te proberen; daar was natuurlijk het telefoonboek gejat... ik weer terug naar hostel jat zelf maar telefoonboek (wel teruggelegd hoor) en ga weer naar telefooncel... Krijg ik een onwijs chagrijnig mens aan de lijn ... ja..ik moest even wachten, dan zou zij kijken of de bus nog in de stad was..zo’n irritant blijf kalm deuntje kwam uit de lijn... nee ik had pech: nu geldt er een 100% cancellation fee. ik kon tot dinsdag wachten, en dan alleen maar op een standby basis, en de bus was vandaag ook vol... en ze had het nu te druk om me daarvoor te boeken: en ik kon optieften... klik!

Toen was het tijd om Alice Springs te wekken met wat luid Nederlands gevloek: ik stond daar halfdronken, half wakker midden in Alice... en kan niet weg, of ik ben mijn geld kwijt... een nogal vervelende situatie... maar na een paar opluchtende gvd's en een trap tegen die lantarenpaal die opeens

ontzettend in weg stond (trap hielp niet echt) kreeg ik opeen inspiratie: ik bel de greyhound op en bestel een ticket voor Darwin... kost wat geld, maar ik hou het hier echt niet langer uit...

fietste weer terug naar het hostel pakte mijn rugzak en begon te wandelen naar de bus terminal. 20 min wandelen, maar murphy's law was nog altijd dominant: mijn heup clip was kapot en reserve was verkeerd: dat hele stuk gewandeld met 18 kilo opmijn rug in plaats van op mijn heup...

Om 10.30 vertrok de bus uit Alice... eindelijk.. toen ik de bus zat, zag ik in de dienstregeling dat de Greyhound ook stopt in de plaats waar mijn "oude" bus ook stopte... voor het eerst die dag kon ik lachen... yes... ik ga gewoon naar ze toe en eis mijn plaats op... yes! bij de eerst de beste pauze belde ik het kantoor op, of dat mogelijk was...Ja! No worries komt goed...

nou er is niet zo gek veel te zien tussen Alice en Daly Waters (de plaats waar ik dus weer op de bus zou komen) ik heb niet zo gek veel gemist: alleen de Devils Marbles moets ik uit de bus zien... nou ja jammer dan...eindelijk om 11 uur 's avonds kwam ik aan waar ik moest zijn - dacht ik -: niet dus! blijkt dat de plaats waar ik naar toe moest nog 8 km van de "highway" is.. gelukkig was die chauffeur ontzettend aardig en heeft me er gewoon naar toe gebracht... phew... half duizelig van vermoeidheid kwam ik dus uit de bus gekropen: kwamen er 2 wilde Australische meiden met konijneoren naar me toe gerend: of ik wilde feesten... nou, laten we eerst maar ff alles regelen: waar ik zou slapen, hoe laat ik op moest staan (ik wil niet weer die bus missen)... ok no worries: de chauffeur werd ff gewekt.. je kan je voorstellen dat hij nogal verbaasd was... werd meteen weer meegesleurd: kreeg een pot bier... en moest natuurlijk aan iedereen worden voorgesteld in de kroeg. Daly waters is een geweldige outback pub... Erg tof... maar ik kon er niet erg lang van genieten.. nadat die meiden me voor een dansje hadden uitgenodigd.. heb ik toch maar mijn bedje opgezocht... wat een dag!

ik mail later wel hoe de reis verder was, ik ga nu ff douchen en natuurlijk uit feesten... ;)

Hé de mazzel, en mam maak je geen zorgen... ik red me wel weer... ;)

Bas

Jaja zoals beloofd hier nog een verslag van de reis naar Darwin!

mijn medepassagiers keken nogal verbaasd toen ik uit mijn bed was gekropen... wie is die gast.. niemand wat zeggen, iedereen dacht dat ze zelf gek waren en mij de dag ervoor niet hadden gezien... het was ook een grote groep: 33 mensen..

We gingen op reis! Het mooiste van die dag was Katherine gorge: wij kwamen daar 's middags aan: de hele middag hebben we daar gewandeld en gezwommen: errug mooi. sta je daar onder een giga waterval een beetje te zwemmen: paradijselijk

gisteren: reisden we naar een ander gedeelte van Nitmiluk ( de aboriginal naam voor dezelfde kloof): Edith Falls: echt perfect: Edith Falls is eigenlijk een paar watervallen achterelkaar: tussen die watervallen in kan je zwemmen: wij gingen naar de bovenste: errug gaaf: ook de wandeling ernaar toe is heel mooi...

Toen kwamen we gister middag al weer aan in Darwin. Ik moet hier wel weer ff wennen aan het klimaat: in Alice was het de afgelopen weken perfect: overdag 25-35 graden en 's nachts koel...en droog.. Erg droog.. hier echter is het altijd warm en vochtig: ik ben nu in de tropen... nu is eindelijk het zonnetje weer gaan schijnen maar tot nu toe was het regen.. en veel regen...

Morgen om 6.30 naar Kakadu: kijk ik erg naar uit! ik ben nu dus weer 4 dagen in de jungle! volgende week dinsdag vertrek ik naar Cairns... ik blijf dus nog wel ff een tijdje in de tropen...

Hé de groeten!

Bas

Hallo daar!

Ben ik weer terug uit de bush... weer heel veel gaafs beleefd: die 4 dagen waren paradijselijk..! leuke groep, toffe gids, mooi weer (gelukkig ging die tropische cycloon de andere kant op). heel veel watervallen gezien, veel gezwommen... veel gelopen, gerelaxt.. eerste dag was Litchfield dag: een national park een paar km uit Darwin. het bedrijf waar ik mee ging had exclusief recht om naar een bepaald watervalletje te gaan... zaten we helemaal in soort kloof.. waterval vlak naast je neer knallen en ff verderop ging het water weer zo'n 50 meter naar beneden.. vrij opgesloten gevoel dus... maar wel gaaf..

Volgende dag kanoen in Katherine Gorge en dan op weg naar Kakadu! hebben we daar weer een waterhole gevonden waar we in konden duiken... dag nummer 3 gingen we eerst naar Motorcar Falls: de grootste waar ik ben geweest. Hebben daar gewoon de hele morgen rondgehangen.. daarna een wandeling naar Nourlangie Rock: mooie aboriginal rotsschilderingen... Gister gingen we naar Ubirr Rock: meer rotsschilderingen en een echt crocodile dundee landschap...en tot slot zijn we naar de jumping croc tour geweest: erg tof: 4 crocs gezien

Gister de laatste avond met de groep: ik en Steve waren alleen over (rest was al afgeknapt).. we besloten naar het casino te gaan... ik had geen geld, maar hij wilde wel een gokje wagen... blackjack: $50 dollar gelijk verloren... hij wisselt nog 's 20 in,,, verliest gelijk 10 dollar: maar toen begon de lucky run... hij wint wat geld met blackjack.. en we gingen naar de roulette tafel: en hij legt precies in wat ik zeg... we wonnen minstens 10 keer achterelkaar op 50-50.. hadden we opeens een paar honderd dollar... hij casht 200 dollar: geeft honderd aan mij,... toen zijn we de rest van de avond druk bezig geweest om de rest kwijt te spelen... maar toch best gaaf 100 dollar + een hoogst illegale dosis rum&cola uit helemaal niets gekregen... we hadden de rest van de avond toch een errug goeie bui... ;)

Ik heb een mobiele telefoon gekocht: bel me, sms me, whatever op:

0415348586.. (in nl ++61415348586)

Laters!

Bas

Sorry van dat mailtje van gister, maar er ging iets fout.. mijn hele bericht was opeens pleitte :((

Maar goed: ik ben net weer terug in Cairns van een onwijs toffe toer naar Cape Tribulation; zo'n 150 km ten noorden van hier. Tropisch regenwoud, mooie stranden, de reef, (alhoewel ik van dat laatste niet veel gezien heb: box jellyfish, een dodelijke kwal, verziekt het feestje)..

bij een raar subject komt natuurlijk ook weer een raar verhaal... gister besloten ik en een kamergenoot - Mark- om de hoogste berg in de regio te beklimmen: Mount Sorrow... schijnt nogal een gaaf uitzicht te hebben op het tropisch regenwoud, de mooie stranden, de reef.. nog voordat we aan de eigenlijke tocht begonnen haalden we al 2 Amerikaanse meiden in: zij waren een beetje aan het slenteren, hadden geen goede schoenen, en eentje had geeneens sokken aan.. Nou die halen het nooit dachten we. zeker nadat we met het geglibber begonnen.. het regenseizoen is net over, maar alles is nog kleddernat, en zo nu en dan regent het ook een beetje.. na 3 uur gevochten te hebben, stopten wij even om wat te eten en de bloedzuigers (leeches) van ons af te halen. Die bloedzuigers zijn heel irritant: het wormpjes die je in je huid aan 2 kanten vastzuigen en lekker wat sap van je afzuigen.. als je niks doet zitten er zo zo'n 15 van die krengen op een plaats van je te genieten. je begrijpt dat dat toch een wond is, en niet erg fijn is in je schoen. ik was net bezig een uiterst vet exemplaar uit mijn enkel te trekken, toen mark gilde er zit wat in mijn oog, kijk wat het is... ik kon mijn ogen niet geloven: er was een bloedzuiger in zijn oog gekropen! Shit ! nou ik maar proberen om dat kreng er uit te trekken, maar dat lukte natuurlijk niet met mijn handen... na een paar minuten besloten we maar omlaag te gaan, en een bezoekje te brengen aan de dokter. na 5 min begon het toch wat te irriteren... dus ondergetekende moest maar voor dokter spelen.. ik bedacht me opeen dat ik een pincet in mijn zakmes had... yes! mark zat heeeeeel stil toen ik dat beest eruit trok... zijn hele hoornvlies werd helemaal uit gerekt.. zag er erg goor uit... gelukkig bloedde hij niet in zijn oog... later alleen bleek dat er nog iets in zijn oog zat: waarschijnlijk een stukje van dat hoornvlies..

Inmiddels was tot onze grote verbazing de Amerikaanse gang ons ingehaald..ik mocht van mark mee met hen om toch nog de top te halen, maar hij ging naar beneden.. ik dus ff de meiden inhalen.. we waren nauwelijks een half uur bezig of ik kon weer voor doktertje spelen...

zoals gezegd het pad was nat, maar hoe hoger we kwamen hoe natter het werd: we waren eigenlijk gewoon midden in een wolk... en het meisje met die geen sokken aanhad was erg streberig.. wilde het erg graag zo snel mogelijk halen... en opeen deed ze iets heel erg fout: ze viel zo om, recht op een rots: een diepe wond in haar been. Bloedde als een rund. Nee! Niet weer!!! de andere Amerikaanse had het al eerder opgegeven, dus ik was de enige die het nog kon halen.. maar ik ga niet in mijn uppie mijn leven riskeren. Dus wij terug.. na een paar minuten gilde ze het uit... ze had 2 bloedzuigers in haar wond: ik kon mijn pincet weer tevoorschijn halen.. erna maar een noodverband met tissues en lintjes d ie de weg aan zouden moeten geven (er waren er zat)... wij weer op stap en ze spuit naar beneden.. naar een paar minuten hoor ik keihard "FUCK!!!" oops weer op haar muil gegaan. En na een tijdje weer... ze was inmiddels in een soort adrenaline rush... ik dacht, dit gaar helemaal fout: ze breekt allebei haar benen. het andere meisje had ik ook niks aan: een naïeve domme gans die precies deed wat Clare deed. Het was inmiddels al 1.30.. dus ik dacht ik moet dit allemaal ff tot rust brengen.. Ik zeg dus dat we nu maar 's moeten gaan lunchen. het maakt niet uit of je over 2.5 of 3 uur bij een dokter komt voor de hechtingen (die had ze dus echt nodig). Chill! zeggen die mutsen dat geeneens eten bij hen hebben... waaaaaaat! je gaat op een tocht waar 8 uur voor staat, zonder ook maar wat eten mee te nemen???? Hopeloos! zij waren ook nog aan het klagen dat de brochure voor deze toch niet duidelijk genoeg aangaf hoe gevaarlijk deze tocht is.. nou ik heb het nagekeken maar ze werden op 3 manieren verteld dat niet een tocht voor een stelletje onervaren mutsen is...na 2 minuten zei Clare dat haar prioriteiten nu niet bij eten lagen... en daar gingen ze dan... ik als enige nog op de berg... alleen.. dus: die meiden hebben met hun stupide gedrag henzelf en erger nog, mij in gevaar gebracht. na lekker mijn lunch achterover hebben geslagen ben ik rustig de berg afgewandeld... en dacht er het zijne van... ik weer iets om jullie te mailen

;)

Morgen begin ik met mijn duikcursus: moet erg gaaf worden: 2 dagen in zwembad en klaslokaal overleven, maar dan 3 dagen naar de Great Barrier Reef! Ga in totaal daar 9 duiken doen, waaronder een nachtduik!

maar goed, ik ga nu eten en dan van mijn zaterdag avond genieten...

mazzel,

Bas

Heee haa! Ik kan nu overal op de wereld duiken zonder een instructeur! errug gave maar drukke 5 dagen gehad. De eerste 2 dagen in zwembad en in de klas waren zoals verwacht saai, maar wel heel erg nodig natuurlijk. De drie dagen op zee waren geweldig. Maar ik kreeg helaas op dag 2 een nogal vervelend griepje. Ik ben in geen maanden zelfs verkouden geweest. Maar nu lag ik met verhoging een dag in bed. Heel erg zonde. Met duiken moet je je oren "ploppen".. de druk gelijk maken.. En dat kan niet als je buis van eustachius helemaal vol zit... ik had het nog wel geprobeerd, maar niet geforceerd: een andere instructeur had dat 2 keer gedaan en hij is aan een oor bijna doof.. Het is gewoon maar een plezier duikje voor mij hoor! Gister kon ik gelukkig alsnog de "skills" doen en er was zelfs nog wat tijd voor een duik zonder instructeur (met "buddy" natuurlijk) de reef is echt geweldig mooi! schildpadden, haaien, sting rays, koraal, anemonen, onnoemelijk veel soorten kleine kleurige visjes.. erg overweldigend...

Ik denk dat ik morgen of overmorgen richting the Whitsunday Islands ga.. schijnt ook heel mooi te zijn, en..... je kan er duiken... mmm

mazzel,

Bas

hoi hoi!

Weer veel te veel leuke dingen meegemaakt, waar ik jullie mee kan vervelen. Vlak nadat ik jullie voor de laatste keer heb gemaild, ben ik op een mooie houten schoener gestapt, om daarmee de Whitsundays rond te reizen. 3 dagen in een absoluut paradijs. Hagelwitte stranden, ongerept oerwoud, prachtige snorkelplaatsen en wat bier. daarna weer op de bus gestapt op weg naar Fraser Island, waar dus nu een week geleden dat jongetje is doodgebeten door een dingo. Moesten dus heel voorzichtig zijn van de ranger op onze "selfdrive" 4wd tour. Die honden komen gewoon naar je toe om te bedelen. Nou ja maar deze keer niks gegeven. Verder is het eiland geweldig mooi. Alleen toen we ergens wilden kamperen waar volgens de kaart brandhout te verkrijgen was, bleek dat er dus helemaal geen fikkies er mochten worden gestookt. Mmm.. Het werd al donker. Dus we besloten maar kamp op te zetten. De engelse gasten waarmee ik reed hadden het geweldige idee om de koplampen aan te laten zodat we licht hadden. Uiteraard protesteerde ik: als de accu leeg zou raken waren we dik in de problemen. Zij dachten dat het wel los zou lopen. Maar natuurlijk na een paar uur was de accu leeg... shit! Dat werd voor hen de volgende ochtend een paar uur lopen voor hulp. Gelukkig was er iemand die daar kampeerde en vroeg wakker was zo vriendelijk om hen naar beneden te rijden. nadat ze eindelijk weer terug waren, konden we de auto weer starten fff,... shit...

Ben nu al weer bijna in Brisbane! Gisteren aangekomen een chill surfplaatsje genaamd Noosa. Een erg mooi national park vlakbij. Over een uurtje ga ik naar Brisbane. Maar 's kijken hoe het daar is.

hé de mazzel

Bas

Ja hallo allemaal!

Australië zit er al weer bijna op... :((. Vrijdag aanstaande ga ik naar nieuw zeeland! Ook wel bekend als kiwi land, schapie land en hartstikke koud land...mmm. Ik blijf daar een maand, erna ga ik nog de States: los angeles (toe maar het kan niet op), maar dan op 4 juli is het dan toch echt afgelopen...

Ach ja, ben nu weer terug bij Pieter en Cecilia in Sydney (die familie van me zijn). Het is hier vrij koud.. Je verwacht het niet van Australië maar dat is normaal voor de tijd van het jaar hier. Dus ja, gaan we maar wat winterkleren kopen.

Brisbane was een leuke stad, maar ook niet langer dan 1 dag. Er is niet zoveel te doen, daar was ik snel op uitgekeken. Ik dus door naar Byron Bay. Byron Bay is het meest oostelijke puntje van het Australische vasteland. Er zijn daar vrij veel hippies, surfers (de surf is vrij goed) en heel veel backpackers. Door deze vreemde mix is het dorp gezegend met de meest relaxte sfeer die je maar kan bedenken. Ik heb het daar een week uitgehouden. Veel gerelaxt op het strand. Een surfles gedaan, waar het is me gelukt om op te staan! Een massageles meegemaakt; eerst zelf een massage krijgen van een babe en dan daarna worden de rollen omgedraaid. Ik ben nu de massagemaster!! ;)) Een toertje naar Nimbin, de drugshoofdstad van Australië. Hier heb je gewoon coffeeshops. Ook nogal veel vage figuren.

Inmiddels ben ik weer verliefd geworden op Sydney. De herbouw bridge met opera house blijft gewoon prachtig... hartstikke veel dingen te doen en te zien.. dus ja vervelen doe ik hier niet,,,

Meegestuurd komen wat fotootjes van Kakadu.. (jaja tijd geleden ik weet het, helemaal daar nog van Darwin in de buurt hélemaal in het noorden...)

Ciao!

Bas

howdie!!!!

Ik heb jullie een tijd met rust gelaten maar hier ben ik weer!!!!

Sydney was errug flex maar de tijd was aangebroken om 's iets anders te doen.. Nieuw Zeeland!!! Ik ben hier nu al 11 dagen en ik heb me nog geen enkele seconde verveeld. Het begon al in het vliegtuig. Ik zat vlak bij een vriend van me die ik had ontmoet op de bus van Cairns naar Airlie Beach.. Na aankomst in Christchurch gelijk werd hij gelijk opgehaald door een maat van hem.. Ik mee.. en een leuke avond later kon ik weer op de bus.. De wereld is behoorlijk klein want ik zag hen weer gisteravond hier in Queenstown.

Maar goed, ik dus in dat busje.. Was hetzelfde bedrijf waarmee ik eerder Australië gedaan heb; dus vaak of the beaten track met een zooitje backpackers. Tot mijn grote verbazing werd ik opgehaald in een piepklein busje met 8 babes erin.. Ach ja life is hard... werd echter al snel hun kleine broertje... mmm :( Eerste stop was gelijk al in een van die hete water bronnen.. het was ijskoud buiten (7 graden ofzo), en dan in een bad van een graadje of 40... mmm... kon er niet uitgeslagen worden. Dit alles was middenin met sneeuwbedekte bergen..

Uiteraard ieder feest komt aan een eind, dus wij moesten met z'n allen op een grote bus.. Met meer mensen, met meer concurrentie... ach ja... de west coast is absoluut geweldig.. Al die hoge bergen beginnen gewoon bij de zee.. En gaan dan zo'n 3000 meter omhoog.. Erg leuk gezicht... de tweede nacht daar verbleven bij deze echte kiwi pub... we hadden daar een beachparty georganiseerd.. (ja in de pub, niet op het strand) dus iedereen daar met zwembroek, bikini surfpak etc etc. .beetje kil als je naar de wc moest, maar de drank warmde je wel weer op...

De volgende dag naar Franz Josef gletsjer.. Daar ben ik nog een dag gebleven om daar een dagtocht te doen, op de gletsjer.. Je kreeg van die crampons en hup de gletsjer op... erg lachuh, zo nu en dan nogal eng als je over een gat springt dat zo'n 40m diep is.. Maar goed we hadden het ieder geval niet koud... het landschap en het ijs (blauw!!) Was erg spectaculair..

De dag daarop naar skiplaatsje Wanaka.. Weer de gebruikelijke bergen, maar nu een uitzicht op de hoogste: mt cook! 3700 meter ofzo.. mmm...

En nu dan naar Queenstown... het de avontuurhoofdstad van Nieuw Zeeland! Een aantal mensen gingen bungy jumpen.. Erg tof (kom ik later op terug..) Ik ging nu naar het meest zuidelijke punt waar ik ooit zal zijn.. Ik deed een 4 daagse tocht naar het ruige zuiden van het Zuidereiland.. We waren echter nauwelijks een halfuurtje onderweg en we hoorden een raar geluid... de bus naar een garage in een of ander dorp genaamd Cromwell... bleek dat de bus minstens tot morgen uit de running was door een kapotte waterpomp. We konden 4 uur wachten op een bus van Dunedin die ons op kon halen... shit... het was dus al een uurtje of 7 's avonds toen we in studenten stadje Dunedin aankwamen.. Schijnt erg tof te zijn, maar dus weinig van gezien... de volgende dag was geweldig want wij kwamen tot zo'n 5 meter van wilde zeeleeuwen... 400 kg wegende luie monsters... de Caitlins zijn cool! En nat.. Een lekker kil antarctisch windje begon te waaien en bracht regen... Invercargill was het zuidelijkste en dus het koudste... de dag daarop naar Te Anau.. Een 4 uur durende wandeling gedaan door de sneeuw... en palmen... NZ is raar,,, ik hoop dat de foto's gelukt zijn... en dan was het gisteren zover; naar de milford sound! Een prachtige rit door de -surprise surprise- bergen kwamen we aan bij een dok.. Op de boot en naar Mitre Peak: een berg in de vorm van een mijter die recht uit het water steekt: 1700meter recht omhoog.. Veel sneeuw gevallen van de dag ervoor... mmm en nu weer terug in Queenstown..

Vandaag is het dan de grote dag voor mij.. Ik ga bungy jumpen! Ik doe er een, en dat is de hoogste hier in Nieuw Zeeland.. 134meter!!! Ik moet nu weg... als ik jullie niet meer zie: ik hou van jullie allemaal ;))

ciao

Bas

Hallo allemaal!

Vlak na mijn laatste mailtje naar jullie ben ik van een kabelkar gesprongen! 134 lange meters naar de afgrond voordat ik weer omhoog werd geslingerd door dat rubberen touwtje dat aan mijn enkels vastgebonden was... WAUW!!! Yeehaa! Wat een kick... ik kan het echt iedereen aanbevelen... ik vond het zo gaaf om het nog een keer te doen... kon voor 40% van de prijs... nou die 2de sprong was zo mogelijk nog gaver... ik heb ook de video en foto's gekocht... dus dat wordt nog ff nagriezelen thuis..

Erna heb ik 4 dagen gesnowboard! Ik vond dat zo flex de eerste dag, dat ik maar meteen nog 3 dagen erbij besteld had... de eerste dag een paar lessen en de rest gewoon een beetje aankloten... ik ben niet zo heel goed, maar na dag 3 kon ik toch de blauwe piste heel behoorlijk afsjeezen... dus ja, Queenstown maakte zijn naam als "adventure capital" echt waar voor mij... yes!

Maar aan alle lol komt weer een eind...weer in de bus... nu had ik in plaats van die relaxte chauffeur van eerder een of andere debiel die mij moest gaan rondsjeezen.. Het is al een beetje schoolreisje achtig met Kiwi Experience maar deze gast maakte het echt een beetje te bont.. Gaat gewoon over de microfoon lopen schreeuwen dat we onze muil moeten houden als hij aan het praten is... we krijgen standjes als we de bagage niet vlot genoeg in de bus stoppen... "you haven’t listened to me have you?" Wat? nou dan heb je altijd de irri's die er vet tegenin gaan... erg grappig... maar goed, ik dus weer terug in Christchurch... saai... vooral als je gewend bent aan het behoorlijk hoge adrenaline niveau van de afgelopen 5 dagen...

eergisteren gingen we naar Kaikoura... hier komen een heleboel zeezoogdieren bijeen om 's lekker bij te snacken... komt door 2 golfstromen die bijelkaar komen ofzo... ik dus op zo'n whale watch boot 's tochtje maken... nou daar was dus zo'n "giant sperm whale" (sorry weet niet wat dat in het Nederlands is). Die beesten moeten omhoog om ff adem te halen... doen ze voor 5-10 min en dan gaan ze weer een uurtje lopen vreten. Dus daar zie je hem dan dat water omhoog spuiten door dat gat achter z'n nek.. En opeens besluit hij maar 's weer te gaan: je ziet zijn staart... erg gaaf gezicht... zo mega groot. Wij zagen drie van die beesten, en dan nog een hele grote kudde/troep/whatever van dolfijnen. Die kennelijk erg blij waren ons te zien. vette salto's met een driedubbele flip (per) heb ik toch echt gezien...

En nu dus in wellington... de hoofdstad van Nieuw Zeeland, het zuidelijkste puntje van het Noordereiland. Ik vind het een erg leuke stad en een goed excuus om die leraar aka chauffeur te lozen.. Ik kan de volgende bus nemen! pff... ik ben net naar te papa, het nationale museum geweest.. Hoogtepunt voor mij was een hele tentoonstelling over Nederlanders in nieuw zeeland... opeens kreeg ik toch een beetje heimwee... ze hadden daar een hele Nederlandse hangbar opgezet. Compleet met Vrij Nederland (wel een jaar oud, maar dat mag de pret niet drukken...) erg grappig..

nou goed over minder dan 2 weken ben ik al weer thuis... ik weet niet of ik nog jullie mail vanuit LA maar dat zien we dan wel weer...

hé de groeten...

Bas

aaaaaah!!!!! ben weer thuis!!!!! weer in borft op de bank bij ma! jeetje wat is dat vaag zeg....maar goed, laat ik eerst maar 's vertellen wat er na wellington is gebeurd...

Ik was reizen nu al meer dan zat... ik had de puf niet meer om nog veel meer te doen. Het noordereiland is ook lang zo mooi niet als het zuidereiland. dus daar roetsjde ik ff snel doorheen: meertje hier, geisertje daar, niet echt boeiend. Ik verbleef mijn laatste dagen Nieuw Zeeland in auckland; haar grootste stad met zo'n miljoen inwoners.. niet al te spektaculair. grappig was dat ik de america's cup -je weet wel, van die zeilwedstrijd- heb gezien. mooie haven... veel zeilbootjes... vervelender was dat al mijn cd's gejat waren..stelletje &$*#@% lijers. nu maar hopen dat ik was terug krijg....

ik dus op het vliegtuig naar LA... yeehhaa! Ik voelde me weer goed... ik had er weer zin in... wat gaat er hier met mij gebeuren? Ik had al via via (zo gaat dat met de backpackers) al een hostel gekozen.. midden in hollywood.. ik er met de shuttle bus er naar toe./.. en dat was al een avontuur... ok eerst moesten we naar een "upper middle class" buurt. om die verzameling mooie huizen was niet een mooi park ofzo, maar nee,... een 3 meter hoge gevangenis muur. bij de ingang (natuurlijk met een groot elektronisch bestuurd hek) stond een grote dikke negerin die niet al te vriendelijk leek. "wassup?" . de chauffeur vroeg met trillende stem of ie alsjeblief niet een passagier van hem kon afdroppen in die en die straat... nou dat mocht wel... maar echt enthousiast was ze niet... wij dus door die prachtige buurt rijden... veel jaguars en bmw's stonden er voor de deur...mmmm. wij er weer uitgevlucht (opletten voor de spikes (severe tire damage).. jeezs wat een gevangenis.... op naar de echte wereld.

wij naar een wat rijkere zwarten buurt... geweldig! dat is tenminste echt! weer een beetje normale huizen.. een giga groot stuk beton waar de hele "high school" basketbal stond te spelen.. op iedere hoek kon je "soul food" kopen... gaaf! en toen gingen we dus kris kros door allemaal verschillende buurten: latino, koreaans, chinees, thai.. en alle billboards zijn dan ook in die taal: zie je in amerika reclame voor mcdonalds in het koreaans... vrij bizar...

in het geval je het niet wist.,.. amerika is niet het "land of the free" zoals de amerikanen zelf graag zingen in het volkslied... je mag namelijk niks...niet drinken onder 21, niet roken onder 18 (niet mijn probleem maar toch) niet roken in cafe, bar pub club, in californie is roken in een publieke plaats verboden... voor je de club in gaat moet je al je sigaretten inleveren.. meisjes mogen niet topless zonnen.. met een jointje zit je ook een paar jaar in de bak...als je als 18 jarige naar bed gaat met een 17 jarige is dat illegaal...etc etc... je mag helemaal niks!!!!! gelukkig zat ik echter in een erg tof hostel midden in hollywood waar veel van voorgenoemde wetten de kont mee werd afgeveegd... $1 biertjes ipv $5 colaatjes in de gemiddelde club... en geen lastige vragen over je leeftijd... yes! veel avonden daar doorgebracht..

hollywood is lang niet zo glamourous als het lijkt op tv en in de bioscoop.. het is vrij armoedig, met veel zwervers en freaks, vooral 's nachts... Ik heb meteen de eerste middag daar een wandeltocht gemaakt langs hollywood, sunset en melrose boulevards... erg tof: veel beroemde clubs en restaurants die worden bezocht en in eigendom zijn van de sterren. verder veel billboards...op hollywood blvd is de beroemde "walk of fame" al die sterren vereeuwigd in de stoep... 's avonds naar de griffith observatory.. jaja kon weer's met sterrenkunde bezig zijn.. maar eigenlijk ging ik daar voor het uitzicht op LA en het wereld bekende "hollywood sign"... de rij voor de telescoop was een beetje te lang.. vooral aangzien ze alleen naar de maan keken... jammer! de mazzel! kan ook thuis... met iets minder smog.... ben toen maar 's naar downtown geweest... wolkenkrabbers, saai, museumpje ... geinig... vergeleken met New York redelijk klein en saai... wel grappig was chinatown... "hoogtepunt" was de "chinese well" .. daar had je allemaal bakjes waar je dan pennies in moest gooien (kon je je basketball skills ook ff testen)... bij de een stond erop dat je "wealth" zou krijgen, bij de ander kreeg je een "long life" en zo waren er zo'n tien... een was echter niet zo populair... nogal onnodig in amerika, vooral in LA: het bakje met "wisdom" was helemaal leeg....

volgende dag lekker naar strand geweest... venice beach: de babes op rollerblades, de met steroiden opgepompte lijven op "muscle beach" het was er allemaal... maar weer: op tv ziet het er veel sjieker uit... ik vond het niet veel beter dan ons eigen zandvoort aan zee.... ik moet zeggen dat ik afgelopen maanden wel heel erg ben verwend op strand gebied...kom mijn foto's zien van fraser island en de whitsundays... maar goed venice beach is wel "happening" dus dat was wel gezellig... naar santa monica gelopen ...beetje hetzelfde eigenlijk...

Universal studio's! gaaf !! een soort pretpark om de eignelijke studio's heen gebouwd,..kickuh! een must see... een reden om naar LA te gaan...de shows zijn zo spectaculair...zien!

zaterdag wilde ik naar magic mountain, maar ik was de enige en het shuttle busje wilde dan niet gaan... absoluut onmogelijk met openbaar vervoer; die is hopeloos ... ik geloof dat er in deze stad 19 miljoen mensen wonen, maar ze hebben maar 3 metro lijnen.. rotterdam heeft er meer.. (denk ik) de bus leuk voor in de buurt (ruim begrip in LA) maar als je naar het andere end in de stad moet duurt het zo'n 3-4 uur...mmmm en ik was centraal....ik maar met de gang die in het hostel werkte gaan softballen... erg grappig... erg gezellig met de "echte" amerikanen...

zondag maar weer naar het strand geweest.. nu was het lekker druk... kickuh!

maandag en dinsdag niet veel uitgevoerd: dinsdag middag in het vliegtuig gesstapt... vreselijke vlucht: films waren vreselijk, raio was vreselijk, kon niet slapen etc etc... landen we eindelijk in het vreselijktste vliegveld ooit: london heathrow... dit keer was de verwarming niet kapot en kwam er stoom uit de vloer maar moesten we een half uur wachten op de slurf: deed het niet meer... "a bit of a pity" zei de purser.. ik kon er wel om lachem, maar de amerikanen begrijpen sarcasme niet...;) uiteindelijk met een ouderwetse trap er maar uitgeklommen...jeezus..

ik was bijna vergeten hoe ruk heathrow is, toen ik weer aankwam in amsterdam, en ouders + zusje voor het raam zag staan bij de bagage banden.. ik gebaarde dat ik er zo aankwam door die en die deur... nou dat werd dus 45 min later... die klote engelsen hadden het voor elkaar gekregen om mijn bagage op het volgende vliegtuig uit londen naar amsterdam te zetten... eikels! sta je daar voor jan met de korte achternaam een halfuur naar andermans bagage te kijken..maar goed ik was weer thuis en daar gaat het om...hoe vreemd! luxe! nu eerst ff over mijn jet lag heenkomen en kan weer beginnen met het echte leven... wwwhhhaa!

maar goed, dit is dus waarschijnlijk de laatste keer dat ik naar jullie allemaal tegelijk mail...jullie zijn van deze vorm van junk mail af! yeee! ik ga binnenkort een website opzetten met al mijn foto's en al mijn mailtjes,, en waarschijnlijk "hoogtepunten van". ik heb geloof ik bijelkaar zo'n 60 kantjes bijelkaar getypt... kunnen jullie eindelijk lezen wat je wil lezen.. en niet het gezeur over het openbaar vervoer in LA...;)

de mazzel!

Bas